Bazen o kadar çok özlüyorum ki seni. Hele de sevda adýna yüreðime aldýklarým, Beni hayal kýrýklýðýna uðratýnca. Ne güzelmiþ senle geçen yýllar. Aþk senleymiþ, sendeymiþ… Senin sözlerinde, gözlerinde, yüreðindeymiþ.
Hiçbir þey demeden sarýlýrdýk hatýrlar mýsýn, Kaybolurduk birbirimizin kollarýnda. Sen saçlarýmý koklardýn, bense boynunu. Nasýl özlerdim yokluðunda kokunu. “Yýldýzlar uçuþuyor gözlerinde” derdin bana. Aþktý her bir yýldýzýn adý. Senin aþkýndý.
Senin de gözlerin parlardý beni görünce. Kalbinin atýþýnda aþký, huzuru bulurdum. Nasýl da paylaþýrdýk hayatý tüm güzelliðiyle. Çantalarýmýzý alýr, O diyar senin bu diyar benim gezerdik. Foça, Dikili, Bodrum, Marmaris gibi sahil kasabalarý, Hatta Kapadokya bile þahit oldu aþkýmýza.
Sýrf senle yolculuk yapabilmek, Senle daha fazla zaman geçirmek için, Afyona, Ankara’ya gelirdim. El ele, baþým omzunda, Kokun kokumda, nefesin nefesimde sürerdi yolculuðumuz.
Nerde kaldýðýmýz hiç fark etmezdi, Kumsalda bile sabahlamýþtýk, nöbetleþe uyuyarak. Gözümü açtýðýmda sevgiyle bana bakan gözünü görmüþ, Nasýl da mutlu olmuþ, gururlanmýþtým. Seviyor seviliyordum…
Beraber hazýrlardýk sabah kahvaltýlarýný, Akþam yemeklerini de… Sohbetlerimize kahkahalarýmýz eþlik ederdi. Sevdamýz eþliðinde kaldýrýrdýk kadehlerimizi. Gözlerin gözlerimde öperdin avuçlarýmýn içini.
Yakamozlarý izlerdik sarmaþ dolaþ. Kollarýnla ýsýtýrdýn beni titrediðimde. Baþýmý omzuna dayamak, Sýcaklýðýný hissetmek ne büyük mutluluktu. Üstüme titrer, can özüm derdin. Hele o dolu dolu, Sana mecburum kadýným, demen, Beni benden alýrdý…
Seni bulmak, sana âþýk olmak için gelmiþtim sanki dünyaya. Hayatýmýn anlamý olmuþtun Yaþama sevincim, huzurum, mutluluðumdun. Sen yanýmdayken gücüme güç katýlýrdý. Výz gelirdi her þey. Yüreðim aþkýnla doluydu, Yüzümde tebessümler eksik olmazdý. Ýçimin huzuru vururdu yüzüme. Güzelleþirdim aþkýnla…
Doyamazdým sana bakmaya, dokunmaya. Yanýmda bile hasretimdin. Sevdam, bitanem, ela gözlümdün. Sana sarýlýp uyumak Nefesini nefesimde hissetmek, Öpmek seni doyasýya, Kaybolmak kollarýnda, Bazen nefessiz kalmak mutluluktan, Ne güzeldi…
Hatýrlar mýsýn bir gün, Hýrçýn bir dalga beni yanýndan ayýrýp sürüklemiþti de, Beni dalgalardan almaya nasýl uðraþmýþ, Nasýl korkmuþtun beni kaybedeceksin, diye. Nasýl sarýlmýþ býrakmamýþ, Kulaðýma “Seni kaybedemem” diye fýsýldamýþtýn dakikalarca.
Bir gün olsun sesini yükseltip, üzmedin beni. Sevgini, saygýný hissettim hep. Deðer verdin, özel hissettirdin kendimi. Ýnsan olduðumu, kadýn olduðumu hissettim.
Öyle bir aþk verdin, Öylesine mutlu ettin ki beni… Senden kopalý üç yýl olduðu halde hala aklýmda, O günler ve sen… Anýlarýmýz, yaþadýklarýmýz, sevdamýz, Hala en deðerli hazinem benim.
Sað ol ela gözlüm, Bana aþký öðrettiðin için. Hala sevgiyle, özlemle andýðým o günler için. Ve sana söz veriyorum ela gözlüm. Son nefesime kadar benimle yaþayacaksýn.
Elbet hayatýmda baþkalarý olacak, Belki içlerinden biri yerini bile alabilecek ama sen, Aþk adýyla ve aþkýn tadýyla hep anýlacak, Hep yüreðimin bir köþesinde benimle kalacak, Torunlarýma anlatacaðým aþk olarak kalacaksýn.
Ýyi ki tanýdým seni, Âþýk oldum, sevdalandým sana. Yüreðim hep senin yanýnda olacak, Mutluluðun için dua edecek.
Bakmaya doyamadýðým ela gözlerin, Hiç aþksýz kalmasýn…
21.03.2010
Belgin Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.