dünya döndüðü yerde dursa inermiydin soluksuz bir hayatýn peþinde koþarken peki neden bu aský heder ediyorsun? yoksul bir sevda kýrýntýsýmýyým ben... neden ardýna bile bakmadan gidiyorsun
bir hikaye anlatýrken susardýn sonumuz bunun gibi olmasýn derdin sen benden gitmek istemezdin kýyýda köþede beslediðim umutlarýmý tükettim ölüm gelse neden geldin de demezdim
kalbime hükmeden bir sevdamdýn aklým almaz yüreðim sana atarken kýrýlan düþlerime sahip çýkardým sen yokluða adanan bir masaldýn dokunmadan da canýmý alacak olandýn
eðer varsaki yüreðimin derinliklerinde bir yer iþte sen en derinde bir yerdesin caným nefes alýþýmý kolaylaþtýran yada nefesimi haram edendin yüzünü astýðýnda dünyama kara bulutlarý toplayandýn þimdi günahýma günah ekliyorum sensizliðe dayanamýyorum
Allahým , ben kuluna köle oldum o istemesede gönüllü günahkarým hak yerini bulacaksa bir gün iþte o gün sevgi denizinde girdaba tutunayým askýn sarhoþluðuyla döneyim mesk ile yoðrulayým
canýma can katsýn ruhumu teslim alsýn düþlerine savrulayým ölümsüzlüðü paylassýn yürekler mecnun eder bu yüreði o gözler kýyas kabul etmez yaþanýlan aný mühür eden bakýslar seninle ölümsüzüm...
Yunus Özkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.