uzakları yakın et sevgilim...

gül kokularýna düþer yalnýzlýðým
ötelerin koynuna seni býrakýrken
nasýl sancýlar saplanýr
sol yanýmdan hasretler fýþkýrýr geceme
ne olur sevdiðim
çok bekletme beni buralarda
korkularým varken yarýnlara
düþlerim yanmadan gelsen kollarýma
direniþ gösteremiyorum karanlýklara
yýldýzlarýn ýþýltýlarýnda
seni göremiyorum...

hatýrladýn mý sandýklý tarlalarýný
yeþile doymuþ topraklarýn
koynunda büyüttüðü çiçeklerin renginde
pancar tarlalarýnda köy kýzlarý kokusunda
sana yolladýðým gülücüklerin
sýcaklýðý daha dün gibi gözlerimde tütersin
bitmeyen sevdamýn öksüzlüðünde
seni beklerim
yeditepenin sensiz akþamlarýnda
maviiklimlerin gurbet türkülerinde
seni yaþarým sevgilim...

yeþilköyden seni uðurlarken ötelere
nasýl yanmýþtý yüreðim alev alev
gözyaþlarým sel olup akmýþtý oracýkta
nemli gözlerin elveda derken
ölesim gelmiþti kahrolasý ayrýlýða
zamansýz gidiþlerin öylesine koydu ki
yeditepede uçan kuþlar bile üzgün
açan laleler küstü yokluðuna/açmadýlar
tenime býraktýðýn kokularýnda olmasa
inan,ölüp gitmiþtim boðazýn derinliklerinde
hasretine doyamadan yanýp kül olmuþtum
ne olur, uzaklarý yakýn et sevgilim
beni buralarda daha fazla aðlatma olur mu?


Bahar Tülay Kýran 2007

Sosyal Medyada Paylaşın: