Suçu güneþe atma yokluðunun harýndan, Közden öte küle döndüðümü görmedin. O okyanus mavisi gözlerini yarýndan, Saatler öncesine gömdüðümü görmedin...
Bahanem öyle çok ki oturup içmek için, Ýçip, her gün her gece kendimden geçmek için, Kapattýðýn o yerden sana yetiþmek için, Daðlara taþlara diz çöktüðümü görmedin...
Neyleyeyim sendiðim tanrý yaratmýþ taþtan, Beklentim kalmayýnca bu bahardan bu kýþtan, Sonuna yaklaþtýðým ondokuzuncu yaþtan, Yirmisine ermeden söndüðümü görmedin...
Bu feryad-ý figaným þiirde hece hece, Okunacak belkide bilmem kaç bin gün gece, Uykularýmý bölüp gözlerinden dün gece, Onikiyi geçmeden döndüðümü görmedin...
Birþey saplandý kaldý çýkmadý sol yanýmdan, Sana birþey býraktým tek kelime kanýmdan, Okudukca hatýrla geçen gece canýmdan, sensizliði seçmeden, öldüðümü görmedin...
Divanem... Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökhan Bodur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.