En saðýr yanlarýmý sunuyorum güneþe Erken aðarýyor tan, vakit sevince Giden gemilerin dümeni, engin denizlere Girince Suskun kaldým. Adýn kadar, sözün kadar Yalnýzlýk kadar büyüdüm. Büyüdüm ay göðe çýkýnca Daðlarýn rengi düþünce gözlerine Özgürlük takýlýnca ellerine Buyruðunu bekledim. Ölecektim, affedildim.
Çiçektim, Gülecektim. Koþacaktým hatta umutlara Yarýnlar senindi, onundu Fakat benim deðildi. Tutsak kalan düþlerim vardý Ayaklarýnýn altýnda ezilen Ezildikçe yüreðimi güçlendiren Bayraklarýmý çektim göðe Kurdum ulusumu Hadi devirsene Kaldýrsana kazanlarý Ýsyana yetiþsene.
Ýçimde çocuk düþlerimden kalma Güvercinler, Senin gelmeyeceðin þehirde Uçup gidecekler.
M.S./2010 KAHRAMANMARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
çigdem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.