Ben yoruldum, usandým bu beklemelerden
Umut etmekten.
O yorulmadý, usanmadý senden.
Ben kýzdým, küstüm, suçladým seni;
O hep mazeretler buldu, aklamak istedi,
Vazgeçmedi senden.
Ben onunla savaþmaktan da yýldým
Tükendim, tükettiniz beni
Ýkiniz de!
Biriniz vefasýzlýðýyla yýktý geçti
Biriniz vefasýyla ezdi geçti beni.
Senden geçmiþtim çokta ama,
Ondan geçmemiþtim.
Ondan vazgeçmek senden de
geçmekti aslýnda.
Sen ordaydýn, O’ydun!
Fakat "O" olduðunu bilmiyordun.
O’nu dinlemek, onunla uðraþmak
Yokluðunla savaþmaktý!
"Yok" dedim,
Býrak yakamý,
Sen de terket
beni gönlüm dedim;
Sus kalbim konuþma dedim.
Sen yok ol ki bitsin bu çile!
Yüksün bu sinede artýk !
Yüklenme bana...
Yoklukla savaþ zor!
Umudun yoksa, bekleyiþ zor!
Hayat böyle çok zor!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.