aklým hayallerimde takýlý
baþparmaðým hep aðzýmda
anamdan soðan ekmek bekliyorum
sýrtým kan,ter içinde yürüyorum
buralarýn adý tarla,toprak bide deprem diyorlar
sallanýp duruyorum
baþýmý eðiyorum
sonra Davut’un emziðini istiyor anam
onunla uyuyorum
sabah oluyor bizim sarýkýz aklýmýza düþüyor
bide bakýyoruz ki yok onu da toprak almýþ
amanýn...
ben artýk süt içemiycem.
Davut’da içemiycek Ayþe’de Fatma’da
fosil61
26 - 3 - 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
KARDAN ADAM ERKEN GELEN SONBAHAR ve YAŞAM ÇIRILÇIPLAKTI DOST OĞUL CEVİZ HÜZÜN ve ÇOCUK UTAN/MA MAVİ ZAMAN ADINI UNUTAN NEHİR