DOĞAN GÜNÜ SEYRET

Ferhatla dað delsen, yar’e su versen
Doyurmaz deryalar, can olur nakti
Bedenin yok edip, topraða sersen
Doðan günü seyret, bir þafak vakti.

Gecelerin yorgan, aþkýnsa perde
Leyla mecnun yaþar, çöl denen yerde
Alaca karanlýk, deva her derde
Doðan günü seyret, bir þafak vakti.

Hýrkasýz derviþe, virane yeter
Seherle birlikte, bülbüller öter
Uyanýk olsan da, bayýltýr eter
Doðan günü seyret, bir þafak vakti.

Sen de kýzgýnlýðý, güneþe býrak
Sakýn olmayasýn, þeytana çýrak
Ne kadar yaþarsak, mezar son durak
Doðan günü seyret, bir þafak vakti.

Nasrettin hocayla, hanýma saklan
Yunus dergâhýnda, nur ile aklan
Sevda ayazýnda, bit ömrüm Haklan
Doðan günü seyret, bir þafak vakti.

Samimi duyguyla, aðlarsa gözler
Teselliden kaçar, kâr etmez sözler
Gönül sevgiliyi, her daim özler
Doðan günü seyret, bir þafak vakti.

Ukbaya gayretim, nefisle harap
Maþuktan baþkaya, olmuþsam turap
Kandýrmaz kalbimi, bin türlü þarap
Doðan günü seyret, bir þafak vakti.

Ahmet Çelik
24.03.2010
Ceyhan

Sosyal Medyada Paylaşın: