İSTANBUL
Ýstanbul seni içime çeksem þöyle
Yavaþ,yavaþ
Seni içime çeksem eguvan erguvan, leylak leylak koklasam
Sonra ýslak ýslak , yosun yosun balýk, balýk koklasam ,koklasam
Ýstanbul ismin bile farklý , kibar , soylu, anlamlý
Baksam sana ,görsem seni , duysam seni kapasam gözlerimi hayal etsem seni
Sonra görmediðim kadar görsem ,dalsam gitsem eskiye, maziye , tarihe , eski medeniyetlere, yeni medeniyetlere bizleri biz yapan seni sen yapan
Sonra açsam gözlerimi maviye , yeþile alsam elime tuvali boyasam seni renk renk gökkuþaðý gibi çýksam tepelerine
Binsem bir gemiye koy, koy gezsem seni Ortaköyden ,Sarýyere
Bir Ýnciden bir inciye bir yalýdan bir yalýya tek tek fener fener gezsem
Geçsem öte yakaya Saray Burnundan baksam þöyle Haliçe doðru hayal kursam yorulsam yollarýnda , balatta bir meyhanede karar kýlsam koysam seni bardaðýma yudum yudum içsem
Yanýk yanýk söylesem seni gümbür gümbür dinlesem
Ýstanbul seni içime çeksem martýlarý seyretsem Yeni camide güvercinlere yem
verirken senin adýna sadaka versem
Sonra kuytu köþelerinde gezerken büyülensem kopsam gitsem gerçek senden
Uyusam Saraylarýnda þadýrvanlardan akan su sesleriyle
Uyansam muhteþem sulietine bakarken ilahi bir sesle irkilsem
Açsam ellerimi tanrýya yakarsam evliyalarýnla birlikte iyiki varsýn diye þükretsem
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.