TAMDA BU GÜNDÜ
Kadýköyde ki iskelede,
Seni beklediðim,yerde,
Silinmemiþti anýlar,
Canlandý birden gözümde!
Beni görünce ,ellerin yana düþtü,
Yüzünde hafif bir tebessüm,
Beklediðim sevgilim görünmüþtü.
Endiþeyle gözlerim takýldý tek noktaya,
Ýçimdeki yangýn aleve dönüþtü.
Tamda iki yýl önce, bu gündü.
Bir adým ben geldim…
Bir adým sen geldin
Ve sonra, hasretle kenetlendik.
Yýllardýr beklediðim sendin,
Her þeyimdin dedin!
Ben konuþamadým.
Tutuldu nutkum, lal oldu dilim.
Yalnýzca dinledim…
Zaman dursun diye,ne çok dua ettim.
Sen sustun…
Ben sustum…
Biz sustuk…
Sanki dünya sustu!
Oysa konuþacak ne çok konumuz vardý.
Belki, hiç yanýtlanmayacak sorular,
Sen sormadýn…
Ben sormadým…
Biz sorgulamadýk…
Aþk dolu sözcükleri, tüketmedik
Ama, gözlerle konuþmayý tercih ettik.
Havadaki sevda kokusunu,doya doya
Ýçimize çektik.
Ne iyi etinde geldin.
Ýtiraf edip söylemesem de
Seni çok bekledim…
Çok ta özledim.
Þimdi buradasýn…
Þimdi yanýmdasýn…
Þimdi birlikteyiz…
Ve tam iki yýl geçti.
Yaþadýðýndan bile, bi haberim!
Çokta hayýrsýz çýktýn be sevdiðim!
Arada iskeleye gider, ben sensiz de ,
Anýlarýmý tazelerim.
Sen gittin…
Ben bittim…
Biz ayrýldýk…
Hangi kadere kurban edildik,
Ýki yýldýr, hala da çözemedim.
Gamze yaðmur 23.03.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.