Sen hiç, bir kuyruklu yýldýzý aldýn mý avuçlarýna! Dolaþtý mý parmaklarýnýn arasýnda! Ya ýþýltýsýndan anlardýn ellerinin Ya da Gümüþ damlalar olurdu gözlerin…
Bu sabah penceremde Yüzünün tülünü sýyýrdý ýþýk Ve düðmelerini iliklemeyi Burnunu cama yapýþtýrýp yýldýzlarýna soyunan geceye býraktý.
Güne erkendi gecelik oysa. Oysa sabahlýk üzerindeydi Açýlmayan gözkapaðý askýlýðýnda.
Duymayan gözleri anlatmadý ninem bana hiç? Hep görmeyen gözler olurdu sustuðunda… Yýllarca anlamamý bekledi Konuþarak sessizliðin gözünü Her açtýðýnda…
-Ben ölünce sakýn aðlama olur mu -Aðlamayýn…
........
Nicedir Masal dinlemedim. Hiç yýldýzlara da deðmiyor ellerim. Meðer kilidi olurmuþ çekmecelerin. Saklarmýþ anahtarýný Ninem uyumadan önce…
-Gece! -Anladýn mý -Neden perde kullanmadýðýmý!
Günün kapatamam ki yüzüne…
ezgi ç. 25.03.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
sarı yapraklar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.