Döþeðini gözlerime seren bulut
Çekmeden damla perdeni
Dokun tenime eyleme gönlünü
Düþün býraktýðýn etkiyi birde beni
Ya yaðmayý unutursan
Ya yaðarsan zamansýz
Yada geç kalýrsan
Yada kibirlenip yaðmuru terk edersen
Özlersin gökkuþaðýný
Ýþte o zaman
Þuursuzca bakýþýma dalýp
Özlersin ýslaklýðýný
Ýþte o zaman
Aynen sen gibi
Çöle döner gizli bahçelerim
Renkler susar
Siyahýn gölgesine diz büker bahar
Beyaz giysin kaybolur güneþin eteklerinde
Ve ben o an
Gün batýmýný bekler gibi
Aþka tutsak kýzýllaþýr bakýþým
Çerçevesi kýrýlmýþ mevsimlere mi daðýldý
Aydýnlanmak için beklediðim güneþ
Beden dilimden anla beni
Zamansýzlýðýn düþ tarlasý gece
Ya küsüp kaçsaydý yýldýzlar
Korkmaz mýydý gece kendi karanlýðýndan
Kuru bir yaprak gibi düþmez miydi peþine
Güneþin doðuþunu bekler gibi
Ay ýþýðýna sarýlmaz mýydý þimal
Suskunluðumda güldüren aðlatan
Ve hatta umutlara sabýr eken hayal
Açýlýyor geceye soyunan
Ruhuma sarmalayan düþ sargýlarý
Asýlý kalmýþ duygulara bir de sor kendini
Ya unutsaydý dünya dönmeyi
Nasýl anlardý güneþ sevildiðini
Sevebilmek için
Ya sýcaklýðýný unutsaydý ateþ
Bedenimde kor taþa dönmez miydi alev
Derdime dert ekleme gönül
Kýrýyor soðuk penceremi
Tesellime bel baðlayan feryatlar
Kýrmadan birde bak gözlerime
Ýþte uzaklaþýrsa nefesin siler yýldýzlarý gökyüzü
Durmak için hazanda
Durmak için dimdik ayakta
Takýlýr gözlerim aðaçlara
Duygularýmdan beslenen yalnýzlýk
Sen mi ölümsün yoksa ben mi
Söyle
Maziye düþen gün
Hangi hayalde ölüm var
Unuttu derken poyraza inat eser bir meltem
Sýfýra vurmamam için sýralanýr dilimde
Kýmýldayan tene döner kalemler
Aynalarý kýrar
Sözlerini hasretten alýrsa þiirler
Ve o an
Rüzgar dilinden konuþur çiçekler
Kokusunu duyurmaya çalýþýr
Örselenmiþ olsa da dileði
Bir elimi üþütürken kar çiçekleri
Diðer elimi yakar çöl çiçekleri
NURTEN TARIM