Sen bilemezsin, yüreðimden kopan fýrtýnayý Bir yaz yaðmuru san ki öfkeli ve tedirgin Kanat vurur baþýmýn üstünde bir martý Denize býrakýp ýslatmýþ karanfilimi O da dertli benim gibi.
Dolaþtýðýmýz yerlerden seni biriktirdim sessizce Zaman zaman anýlara bakan hüzünle Ellerimdi, gözlerinin mavi gölgesinde Coþardým ýrmaklar gibi seni sevdikçe.
Ey Ege’li çocuk, þarkýn söylenir her gün bu sahilde Gülü sevdim dikenine aldýrmadan Geç kalmýþým her þeye Aldanmanýn ustasý yok! Þimdi, Mutluluk bulutlarý çok uzak Karanlýða gömülmüþ yaþlý gözlerim Bir gün er geç anlarsýn beni Tutulmuþ özlemimle erircesine.
Hangi sevdanýn karþýtý bu þiir? Her gün baþka bir telde, baþka bir dilde Ve daðýlýyor rüzgârýmda, siyah kirpikleriyle Hangi sevdanýn karþýtý bu þiir.
Nuri Daðdelen Özdere- Ýzmir 11.9.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.