[
Olmaz emeklisi öðretmenin
Öðretmen nasýl emekli olur ?
Gün boyu düþünceliydi Can öðretmen
Son günüydü öðretmenliðinin bu…
Ayva sakallý , tazecik bir gençti o ,
Anadolu’nun kuþ uçmaz, kervan geçmez
Haritada gösterilmeyen bir köyünde
Bu göreve baþladýðýnda…
Yoktu okulunun binasý gittiði köyde
Ne yazý tahtasý
Ne tebeþiri
Ne de silgisi
Zili nasýl olsun ?
Parmaklarýyla ýslýk çalardý
Her ders bitiminde
Derse giriþlerde zil yerine …
Yine de yýlmadý Can öðretmen
Bugün , son günüydü meslekte
Otuz yýl vermiþti…
Gençliðini
Ömrünü
Varlýðýný vermiþti bu göreve .
Nasýl da geçmiþti otuz yýl
Farkýna varmadan …
Bugün son gündü
Son ders zili çalacak
Can öðretmen Tarih dersinde
Sonkez , Cumhuriyeti , Ata’yý
Özgürlüðü anlatacaktý
Ve ders bitimi…
Kendi öðretmenliðine noktayý koyar gibi
Tarih dersinin de son ünitesini
Öðretmenliðinin son dersini
Otuz yýllýk geçmiþini
Noktalayacaktý…
Okul bahçesinde koþuþan
Boðuþan
Þakalaþan
Öðrencilerini izledi teneffüs boyu.
Ýlk görev yaptýðý köye gitti aklý
Anýlarý canlandý bir bir
Gözlerinin önünde…
Çamurdan kerpiç kestiði ,
Derslik duvarlarýný bir bir
Eliyle ördüðü
Sývasýný yaptýðý
Kapýlarýný , pencerelerini
Elleriyle taktýðý
Tek tek her odasýný boyadýðý
Köy okulunu anýmsadý..
Ýçi, bir hoþ oldu
Yüreði kabardý
Gözleri dolu dolu olmuþtu o an ..
Baþýný sallayýp bir iç çekti derinden
“ –Sana ,bir þey yaptým diyemem vataným
Ama, vicdanen huzurluyum
Her baþlangýcýn
Elbet bir sonu vardýr “
Diye geçirdi içinden …
Çaldý son ders zili
Koþuyordu öðrenciler koridorlarda
Sesle kesildi .
Öðretmenler sýnýfa girdiler
Durdu Can öðretmen sýnýf kapýsýnda
Kendine çeki, düzen verdi
Düðmelerini ilikledi ceketinin…
Bugün haftanýn son günü Cuma
Günün son dersi Tarih
Son zil çalacaktý 45 dakika sonra
Emakli olacaktý Can öðretmen…
Otuz yýllýk öðretmenliðin
Son dersiydi bu
Ders tarih…
Öðretmense, Can öðretmendi
Açtý kapýyý Can öðretmen
Sýnýfýna son kez girdi…
Ýçindeki okyanus kabarmýþ
Kopuyordu Tufanlar…
Ata’yý anlatýyordu Can öðretmen
Tarihi anlatýyordu
Ayni , otuz yýl önceki
O taze öðretmenin
O ayva sakallý gencin
Heyecaný , coþkusuyla
Gözleri, yaþ yaþtý…
Az sonra son zil çaldý . Kazým öðretmen kucaklayýp öptüðü ve ayrýldýðý öðrencilerin ardýndan, öðretmen arkadaþlarýndan , muhtar Ali beyden , köylü halktan ve de Dokuz pýnarlar köyünden kopup yollara düþtüðünde , yanaklarýna doðru süzülen ýlýk göz yaþlarýnda hala o sýcak insanlarýn , özel anýlarýný yaþýyordu . Çam kokulu köy yamaçlarý , türkuaz mavisi gökyüzü ona, uzaktan uzaða el sallýyor , nemli yelleriyle kulak memelerini yalayýp bizleri unutma diyordu .Tozlu , topraklý köy yollarýnda bir yorgun araç, her geçen dakika küçülüp biraz daha gözden kayboluyordu . Çam yapraklarý ise fýsýltýlý bir sesle arkalarýnda, “ TÜRKÝYEM “ þarkýsýný söylüyordu .
Suat TUTAK[[ /kalin /iceri ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
DOSTLARA YAZILAN ŞİİRSEL MEKTUPLAR (Manzum Mektup BOYNU BÜKÜK SARI ÇİÇEK... (İlahi-Şiir türü) ÖMRÜME ÖMÜRSÜN... )Şiirlerim) Güfte SANA GÜLMEK YAKIŞIYOR... (Şiirllerim) ASKER KINASI (KONUK YAZAR ŞİİRİ) Dost yazıları EVLÂT VE TORUN… (Şiirlerim) SEVGİ GÜLLERİ DİKENSİZDİR… (Şiirlerim) GÜL TANEM, CAN TANEM... ( Şiirlerim) ŞÜPHE ETME SEVGİMDEN...(Şiirlerim) ÖYLE Mİ DERSİN ?