Bir fotograf gördüm, bir þiir yazdým.
Aðladým ardýndan her þeyin çoðu kez.
Bazen baþlamadan, bitmezden evvel bazen.
Kelimeler yazdým sordum kendime:
Neyim?
Neredeyim?
Neresindeyim her þeyin?
Ne kadar hiç bir þeyim?
Doldurulan formlar; tanýmsýz, sýnavsýz...
Kutucuklara çarpý bazen,
Bazen dýþarý taþmadan karala
Yumuþak uçlu bir kalemle.
Ýmzalar attým bazen,
Bazen hayatýmý parafladým; yýlýmý, günümü.
Doðduðum oldu benim, her keresinde ölmeyi yeðlediðim.
Rakamlar miyadlara ölçü oldu,
Kim bilir ölürüm belki bugün.
hasret çayýr-nisan 04/ nevþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.