...REZİL SOYSUZLUK...

Hüzün ateþlerini yaktýn kavurdun, göðsümüzün üstünde
Hayâsýz kahkahayla kirletip, tepinip edep dýþý raks ettiniz
Girdin yüreðimizin gizlerinin orta girdabýnýn da tam içine
Yýkýp viranlar ederekten, kökten çekip söküþte kaybettiniz.

Huzur duvarlarýmýza, tümden arsýzca gürültüyü boþalttýnýz
Tuttuðunuz güzellik ellerini, bir bir çekip kýrýþta yok ettiniz
Yüreðimize edepsizce yerleþip de, keyiflerle sallanýverdiniz
Susmadýnýz arlanýþta utanmadýnýz, hayâsýzlýðý yüze kustunuz.

Bazen lider oldunuz kükrediniz, bazen halktan biri gibiydiniz
Gönlümüzün yönünü ters yüz edip de, temellinden yýktýnýz
Ruhumuzun tüm güzel deðerlerini yaktýnýz yerle bir ettiniz
Kýrdýnýz. Hak ümmetini, bölük pörçük edipte koyup gittiniz.

Önce doðulular-batýlýlar, sonra saðcýlar- solcular yaptýnýz
Yetmedi Aleviler-Sünniler, laikler-laik olmayana soktunuz
Türk, Kürt, Laz, Alevi, Sünni deyiþte kötü tohumu ektiniz
Soyadý verilirken dönmeler, Türk, Kürt, Müslüman oldular

Sokuldular ciðerimize, bizi ebediyen veya ezeli kör ettiler
Zamanlarý gelince, Türk’ün-Kürt’ün baþýna tek liderlerdiler
Tüm kilit noktalarýna yerleþip, reziller baþýmýza dikildiler
Bre zalimler! Sizde hiç vefa duygusunu hiçte bilmezmiþsiniz.

Siz bu güzelim milletin böðründe, kalleþliðizle hür büyüdünüz
Milletin soy’unu sop’unu, belirsizliðin içine neden yitersiniz
Soktun yüreðe arsýzca, hayâsýzlýk, et’çiliði sürüp de biçtiniz
Dinsizliðinizin kötü tohumunu, imanýmýzýn tam içine diktiniz.

Çok ulusluluðu topaðýmýza döküp, bölüþten yediniz bitirdiniz
Kilise çanlarýyla, minarelerimizin dibinde kýzýlca dinamittiniz
Ne doydunuz, ne kendinize yettiniz, rezilliði ekip terk ettiniz
Afrika da yoksulluk oluþta, açýn midede kilerini de siz yediniz.

Irakta nükleer var dedin, arý, namusu, memleketi söktün
Filistin’de þer bayraklarýný diktin, topraklarý kapýp yuttun
Afganistan da. Taliban deyip, böðrüne kör hançeri soktun
Gazze de gül ve demokrasi deyip, vicdansýz ölümler kustun.

Tümden dünyada. Ýslamiyet’in ocaklarýna incirlerinizi diktiniz
Arlanýp uslanmadýnýz, gökyüzünü de ortadan delipde yýrttýnýz
Yetmedi mevsimlerle birlikte, kendizide de kirlettip bozdunuz
Þeytanda kalmadý ortalarda, iþsiz ve güçsüzlükte, ele oldu kul.

El insaf! Kötülük sizde çok bolda, insanlýk sizde neden ki yoksul?

(23.03.2010)AZAP...


Sosyal Medyada Paylaşın: