VAZGEÇEMEM

Yaþayan bir ölüyüm, soldurmam güllerini
Türkülerde özledim, sitemli dillerini
Gül yerine mavzere, uzatsan ellerini
Yüreðime kör kurþun, sýksan da vazgeçemem
**
Bir sahrada sürütüp, çürütsen bedenimi
Sen yanýmda olunca, bilirim ben kendimi
Ýster ateþte kýzdýr, sorgula tecellimi
Gýdým gýdým eritsen, yaksan da vazgeçemem
**
Ýstersen zindana at, gözlerinle tutukla
Duygulardan akar þar, kötülük gelmez akla
Ýstersen itiraf et, isterseen yüz yýl sakla
Kollarýma kelepçe, taksan da vazgeçemem
**
Zifiri bir karanlýk, bulutlarla kaynaþsam
Yaðmurun dolun olsam, toprak ile tanýþsam
Çölde karayel olup, meçullere karýþsam
Beynime þimþekleri, çaksan da vazgeçemem
**
Nergis diken tanýmaz, sen kokladýn tenimi
Ýster Güneþte kurut, istersen kes dilimi
Azrail yetiþmeden, al da kurtul canýmý
Yollarýma buz olsan, yýksan da vazgeçemem

MEHMET GÜVEN


Sosyal Medyada Paylaşın: