dilimin mührünü çözmeye çalýþýrken zaman
kuytularý çaðýrýr yamaçlarýma
özlemiþliðimin sýnýrlarýna deðdirerek ellerini
çorak hüzün bahçelerini yeþertir
kimsesizliðimin izlerini siler
yýrtýk entarisiyle aðýr aksak
akreple yelkovan savaþ açar
seninle uyanamadýðým her güne
buðusuna adýný yazdýðým cam titrer
seni çizdiðim tuvalime düþer yine
özlemin gölgesi, sancýsý
kaç kez dokundu yüreðin yüreðime
kaç kez yanýmda oldun sen nöbetlerimde
ve kaç kez engelledin b/aþka geliþlerini
türlü bahanelerle...