Yalnızlığa Yatmak
Oturup divana, dirseklerini dayadý pervaza
Uzattý gözlerini bakýþlarýyla
Koydu sokaðýn ta en ucuna
Dedi :" Ey vefasýz
Sadece sevme idamýn kemendi midir?"
Topladý yanaklarýndan süzülen yaþlarý sað uvucuna
Saydý sabaha kadar býkmadan
Damlalarý bitirdi teker teker
Sordu: " Bu ceza bir tek benim midir?"
Resimler çizdi hatýralardan
Bulutlarý benzetti
Kýrlara çýktý farkettirmeden
En bakir çiçekleri topladý
Yüreðinin her yanýna döþedi
Hain bir iklim sardý hemen ardýndan
Kapkaraya boyadý bulutlarý
Çamurlu ayak izleri kaldý tuzlu
Aðlamamalýydý
Gidiþler zaten hep kusurluydu
Yaklaþan ayak sesleri koydu kaldýrýmlara
Adým adým dinledi yüreði
Çýrpýndý durdu
Bir kapý çalsa dedi, bir kapý çalsa
Ýþte mutluluk buydu, buydu…
Güneþin dalgacý ýþýðýyla irkildi
Kar düþtü damarlarýna
Üþüdü
Aynalara dargýndý o günden beri
Sýrtýný döndü pencereye
Artýk pervazlara da küskündü
Ne sokaða baktý bir daha
Ne kulak kabarttý
Dün sabah gibi
Geceyi devirip
Bu sabah da yalnýzlýðýna yattý
Turgut UZDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.