Bir adam yatýyordu Taze toprak üstüne örtünmüþ Bir adam yatýyordu uslumu uslu Yenice toprak üstüne örtünmüþ Ne tahta parçasý Ne de mermer sütün üstünde þeceresi Ne rütbesi vardý Ne sevdiði kadýn. Sarýlmýþ topraða yatýyordu Ne cübbesi vardý Ne gürleyen sesi Suskunluðunun çözemedi aritmetiði çözmek istiyordu sanki. Beþ mezar boþ, birisi dolu Gelecekti komþular araba dolusu Yaðmurda kýþta Geçte olsa öðreneceklerdi bu yolu Bir adam yatýyordu uslu Diðeri geldi Bir diðeri geldi Yaðmurlu puslu bir havada Yoktu hiç birinin paltosu Yoktu potinleri. Oysa saltanat arabalarý teker kýrmýþ Diðeri bir lokma için kafayý sýyýrmýþ Yatýyorlar yan yana. uslu uslu Toprakla dudak dudaða Kalmak üzere bir baþka tiren, baþka bir duraða.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.