GÜN IŞIMLARINDA ÖZLEDİM
Gün ýþýmasýnda, sardým seni kollarýma.
Güneþ gibi ýsýttýn tenimi.
Güne selam verirken, sende oldu yüreðim
Gün ýþýmalarýnda sardýn, beni kollarýna
Öperken dudaklarýmý titrettin bedenimi
Her temasýnda teninin tenime, eridim
Gün ýþýmalarýnda sevdim seni
Gece düþümde okþarken ellerini
Gün ýþýmasýnda elime geldi sevgiyle
Titredi tenim, yandý aþkýndan yüreðim
Sabaha karýþan gül kokusu sardý, yataðýmý
Gün ýþýrken sardý beni, kollarýn.
Sevgiyi okudum,
Hayata merhaba derken þafakta gözlerim
Þafakla öptü dudaklarýn, dudaklarýmý
Sarýldý bedenlerimiz, tek vücut oldu ruhlarýmýz.
Dolanýrken, yanaklarýmýzda ellerimiz
Gün ýþýrken, mutluluða ulaþtý sevmelerimiz
Seviyordum seni, geceden kalma düþlerde
Gün ýþýmalarýna taþýdý sevdan, sevmelerimi
Çið düþmüþ gül tazeliðinde tenin;
Seviþirken, tenimdeki güneþle
Avare dolanan dudaklarým,
Son buluyordu seviþmelerde.
Gün ýþýrken, sahil serinliðinde
Sevmelerini yaþadým yüreðimde.
Gün ýþýmalarýnda sevgini düþlerken,
Özledim seni kýr çiçeðim,
Her sabah, taçlarýnda düþen çiðleri özledim.
Gözlerimi güne saç okþamalarýnda açmayý,
Ellerini tutarken gözlerine bakmayý,
Özledim seni kýr çiçeðim.
Gün ýþýmalarýnda;
Sevmelerini yaþarken yüreðimde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.