KALBUR''TASI...

Aradýðýný bulamadýðýn anmýþ umutsuzluk.
Yüzüne yansýyan karamsarlýkta gizlenen,
Acizane bir ürpertiymiþ,esince soðuk
Dindiði vakit ölümü getiren.

Koca bir hiçmiþ fani dünyanýn çilesi
Zaman hayatmýþ ya da,
Hayat zamanýn bekçisi...
Bazen kirpiklerde sallanan intihar eylemcisi
Bazende oradan aþaðý sarkan yamalý bir bohça misali,

Kulakta titrek,
Bedende azýlý bir bahar esintisi.

Pürdikkat dalmakmýþ uçsuz bucaksýz hayallere
Ve dalýnca unutmakmýþ her þeyi
Ölümü sýrtlamakmýþ bazen,
Bazende ölüme düðün tutmakmýþ sefil gecelerde.

Ne acý,ne hüzün
Kurþuniymiþ avuçlarda tatlý dil muhabbetleri
Parmaklarýna kadar titremekmiþ aþk ateþi.
Dili varmazmýþ gözlerin; inkar etmeye.
Sadece mutlu olmayý istermiþ yürek...
Ama tek baþýna istemek yetmiyor iþte.

Ve mola verdiðini zanneden bedenler
Bu dünyanýn KALBUR’tasý bir yol izlerler.
Onlar ara verdiðini sanarken aslýnda,
Çürümeye yüz tutmuþ,
Ve bir biri ardýna çürümektedirler..
Sosyal Medyada Paylaşın: