yaseminler bile küstü el vermiyor artýk topraðýna
duyabilirsin belki sana ettiði küfürleri kuþumuzun
deðerini anlamamaktaki ýsrarýn bedeli
karalanmýþ resimlerin þimdi...
git hadi
git...!
sevmiþtim oysa
yalan deðil
ama sen hercai aðaçlarý daha çok sevdin
hep dýþardaydý gözlerin
yükseklerde
git þimdi...!
ama;
sanmaki kurtuluþ kaçmaktýr
þeytanla dans bir gün dolanýr ayaðýna
senden daha beteri tutar bir gün ellerini
ve;
sakýn bakma o zaman geri
bana verebileceðin kadar zarar verdin
artýk kýrýlacak neyim kaldý ki...!
git hadi
git...
dökülen yapraklar elbet konar yerine
bu eylül hazaný
elbet el verir bir baþka bahara geri...!
yalgýn bir siluetim
ellerin tutamaz artýk ellerimi
ama sakýn unutma
sakýn!
belki deme bir daha ardýna bakýp da
çünkü;
bir önceki
üzüntü mevsimimin son baharý
son affý
ve son belkisiydi...!
aslýnda çok da yakýþtý sana
mert saydýðýn o cüsseye
namert bir gidiþ!
yakýþtý evet yakýþtý!
terkettiðin ben miyim iyi bak
ýlgým bir yalnýzlýk mý yoksa
üzülmedim demem
de;
sen beni öldüremezsin
ve hiç bir sebebe de /silaha da/ sarýlmam sen gibi...!
hangi silah vurabilir ki bir yalgýný
hangi kurþun vurabilir ki matemli bedenimi...
git hadi git
bakma ardýna,
ve hiç unutma
ben sana ilk vurulduðumda da silahsýzdým nasýlsa...!
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.