semptonik belirtileri cepkenimdeyken
hüzün daha rüzgarla yüzümün arasýndaydý
turnusola ihtiyaç duymayan kýrmýzýlar henüz kýnýnda,
dudaklar çakra keþif turlarýnda slalomdaydý
nefasetine rezalet konmamýþtý
aþkýn nefesi atýyordu daha henüz...!
daha güller gülücükler okur vaktindeydi þairin karineleri
detone muþtulara deðmemiþti daha kalemi
ayraç arasý telli çalgý naðmeleri of aralarý vermiyordu daha
yosma dolu fakirhanelere düþürmemiþti daha benliðini
hava kapalý olsa da,
yaðmur ,yaðmura vurmuyordu henüz daha kendini...!
haþlamalarýn eti azalmamýþtý daha
etsiz haþlamalarýn az sonra vakitleriydi
güvercinler hala özgür uçan kuþlardý beynimde
ýssýz katmerleþmiþ ýslak kahýrlar
daha el sallamýyorlardý trenlere...!
kalburüstü sentaksý yitik naðmeler düþmüyordu yerlere
talkým yemiþ kulak gibi susmamýþtý daha dilim
mahmur da deðildi tek de pencereme konan serçelerim
muz kabuðuna basmýyordu daha cizvit üçlemesi i mgelerim...!
ters haroþa örmüyordum mesela daha sanrýlarýmý
hayat ipimin hayati tehlike korkusu yoktu daha
çarpmýyordum iki de bir!
ileri geri açýlabiliyordu!
zaman sürgülü bir kapý deðildi henüz hafýzamda...!
saðým solum enfarktüs filmlerinde tertemizdi
ayaklarým sýðýyordu kaplarýna
henüz vurmuyordu nasýrlarýmý en ucube silahlarýyla!...
sonra mý?
gittin!...
ve kader...
ve sen...
hayat...
tersim be hayat sana tersim iþte doðuþtan
saðýmdan okundu ezaným mesela
solum(daki) fazla mesailerde bulundu!
saðdan sola yazdýn sen kaderimi!
oysa ne araptým ne de bedevi!
hiç bir zaman
ne yazdýðýný ne de dilini anlamadým ki!
hep kafa tuttum sana iþte ondan
soldan saða yazdým hep ben de seni...!
ýþýðý unutalý çok olmuþ tufeyli düþler
daraðacýna bile bol gelmiþ teneþire yaslý dizeler
ummanlardan medet uman gel ama gitmeler
ve
taammüden sevmelerime kapkara perdeler...!
bak
iyi bak
sana neler vermiþim neler?
bir alacaðýn kaldý mý iyi bak!
varsa eðer;
borçlu gitmesin dört kolluda bu beden...!
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.