Gökyüzünden düþen buz kristalleri Parçalýyor sessizliði Pamuktan bulutlar toprakla öpüþürken Sis kümeleri sarmýþ tüm tabiatý Göz gözü görmüyor zifiri tan vaktinde Bir hýçkýrýk duyuluyor yýrtarcasýna sessizliði Açýlýyor kapýlar camlar hoyratça Tüm gözler bir anda kilitlenmiþ Yerde yatan cansýz bedene öylece öylesine Bir perinin tiz sesi Delip geçiyor kulak zarlarýný Kayalýklarýn üzerinde saçlarýný tarayan Denizkýzlarý giyinmiþler matem elbiselerini Gökyüzünden ýþýk hüzmeleriyle Ýniyor melekler Ruhumu teslim almak için Dönmüþsün olay mahalline Ýzliyorsun olaný biteni Oysa manþetlere düþmedi bu cinayetin Erken gelmiþsin henüz kaldýramadýlar Senden arta kalanlarý Hiç ölmeyecek derken sevgimiz, aþkýmýz Sen yokluða saldýn hayallerimi, umutlarýmý Nasýlda hunharca kýydýn Sana akan sevda selime Tek bir celsede kýrdýn kalemimi Oysa ben razýydým ebedi mahkûmiyete O buzdan kalbinde … Sen bunu bile çok gördün çaresiz benliðime Ayrýlýðýn boynuna taktýðým ilmek Sýký sýký ellerimdeydi çekemiyordum Hasretin güçsüzlüðünden Ýdam edecekken parmaklarýmdan saðýlýverdi ip… Öldüremedim içindeki ayrýlýk duygusunu Taze aþ misali ýsýtýp ýsýtýp koydun önüme Her fýrsatta býkmadan tükenmeden Çýkardýn karþýma kalleþ ayrýlýðý Þimdi niçin vuruyorsun baþýný taþ duvarlara Biraz geç kalmadýn mý? Kaç kez yalvardým sana yapma diye Ben her seferinde gelmeyeceðini bile bile Mutluluk tramvayýný beklerken düþlerimde Sen ayrýlýk katarlarýyla geliyordun bana Karabasanlarým oluyordun Artýk mutlu olmalýsýn bak iþte Ýçimde sana dair ne varsa kýrdýn parçaladýn Kalbimdeki son sevgi damlasýný da kuruttun ellerinle Þimdi aðlama bu sonu sen hazýrlamadýn mý? Hep suçu bende arama bir kez olsun kendine bak Hadi zaferinin tadýný çýkar artýk Gönül gazetende yayýnla gurula Bir aþký daha katlettim de olur mu katlettim de de
N.C.U
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.