Dur!
Gitme,
Kal bende…
Henüz erken,
Uzun bir nefes
Yarýný düþlerken,
Ýçimde onca heves…
Hayallerim vardý oysa
Yaþanm amýþlýklara dair
Aþký anlatacaktýn ve sair…
Bir soluk daha olsun kal y anýmda
Son bir vedaya dahi yok muydu vaktin?
Öyle sessiz ve ani oldu ki gidiþin…
Gezecektik serçe parmaðýn avuçlarýmda…
Gün, hafta, ay derken sayamadým geçen yýllarý
Yirmi bir sene olmuþ bak, yaþayamadým baharý…
Yaðmurda sakladýðým hüznümsün… Kokun hala burnumda
Bir gün elbet kavuþurum yeter ki olsun yerim koynunda
Usulca kondurdum veda busemi pembe kalan yanaðýna…
19 Mart 2010
................-
19 Mart 1989’da bizlere ebedi vedasýný yapan Babacýðýmýn anýsýna...
Seni çok seviyorum