Umudumu demlerim...
onca kurþun yarasýyla can çekiþirken
nedir hala aradýðýn yüreðim
susuzluðun çöllerinde gezen bedeviye
serap oldu þimdi gözlerin
boþ bir hayalin esaretinde kelepçeli ellerim
öylesine tarifsiz bir boþluk ki
derdi ne, çaresi ne bilemediðim
savrulurken yerden yere benliðim
yalnýzlýk uçurumlarýndan düþerken bir baþýna
yaralarýma merhem olur diye sesin
nasýl sabýrla,acýyla bu aný bekledim
çekerken içime her nefesle yokluðunu
yeniden kanamakta, o eski yaranýn izleri
çaðlamak isterken coþkun sular gibi
yazamýyorum artýk sustu kalemim
sessizliðin çýðlýðýnda boðdum tomurcuk gülleri
gözyaþým, ruhumun daraðacýnda can verir gibi
Ya Rabb ne olur artýk dinsin bu ýzdýrap
sönsün içimi yakan gözlerinin alevi
uykusuz gecemin sabahýnda yine
doðan güneþte umudumu demlerim....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.