bu; ne ilk ne de son sesleniþim sana mahlika,
seni kýrk kat yamalý bir bohça içinde itinayla saklarken,
ve aklamaya çalýþýrken siyah bir aþkýn elinden
bilemedim;
dudaðýmdan sýzan bir katre tebessümü de katlettiðimi.
bilemedim mahlika,
son kez affet bu mavi yüreði...
gün doðarken baþlayan rahmet
gül kokunu getirdi bana
derinliklerinden yüreðimin.
ve anladým ki iþte o vakit
sen bensin mahlika ben de sen/im…
kuzgunî bir leke gibi düþer gece üzerimize üzerimize
sakýn kapatma ay gözlerini mahlika!
yoksa nasýl görürüm gamzelerini
ve nasýl öperim gözlerinden gecenin
usulca,
oysa þek yoktur hiçbir gece karanlýðýnda
içinde aþk mavisi için için yandýkça.
bu, ne ilk ne de son sesleniþim sana mahlika,
asude adýmlarla yaklaþýyor aþk
adýmlarýný duyuyor musun?
“sýr” diye bir þey de yok
þavký vururken aþkýn
güneþi balçýkla sývayamazsýn mahlika
ve halesi sarýyorken belinden ayýn,
dolaþmýþ eteklerine kan gülleri
sayhasý düþmüþ yangýnýna avuçlarýnýn...
bitevi hüzünleri soyun artýk mahlika
sýyrýl kederlerinden, kýnýndan sýyrýlmýþ kýlýç gibi
ve boz aþka dair tüm ezberleri...
say ki, siyah bir geceyle basmýþlar öpüþürken seni
ve erguvanlarý þahit yazmýþlar
ne çýkar,
bu sana ne ilk ne de son sesleniþim mahlika
aþka yanan, bu buseyi ar mý sayar?
lam/elif gibiyiz biz seninle mahlika
bir dem olur ben; baþým öne eðik, gözlerim nemli,
sen dimdik ve bir o kadar da asi…
bir dem olur, sen mahzun
ki;
mýsralarýnla tüm kelamý susturursun
ve ben çýkmýþým daðlara
sorarým hesabýný yitik bir aþkýn
durduðum yer bakmýþsýn, bir bab-ý cunun…
bu sana ne ilk sesleniþim olacak ne de son, mahlika…
affet son kez bu mavi yüreði
þimdi mim’li bir þair olup çýkar
her veda denemesinde aðýtlara gark olan,
gözlerimde adýna inciler biriktirdiðim;
mahfi sevdiðim…
aþka susar gibi susma öyle mahlika,
bir þey söyle bana nolur bilmediðim…
iyice sin sineme
geleceksen yine
mütemadiyen kan kaybeden yüreðime
can yoldaþý ol da gel.
aþkýn vebalini
pranga yapýp tütün kokan ellerine,
ve nemli gözlerine siyah bir sürme,
dudaklarýna mühür yapýp öyle gel…
þems’e öykünen yüreðine vurup kilit
can kulaðý ile dinlemek için
bu sessiz sevdayý,
sin sineme mahlika iyice
sen ve benden gayrý kim bilir aþký
söylesene kim bilir
mahþere dek otur mavi yüreðimde mahlika
düþ düþleyelim beraber
aþka dair…
songül doðan