Sonsuzluðun iniþ ve çýkýþlarýna
Aldýrmadan gidiyorum..
Raylarýn yoðrulan hamurunda
Nefes aldýðým ilk istasyonda
Paramparça sevdalardan ne varsa arta kalan
Kýzýla bürünmüþ
Doðabilseler
Çiçeklerin gizli melodilerinde yeniden
Ama terk ediyor yeryüzünü yaðmurlar
Hangi geleceðe uzanacak þimdi ellerim
Yokuþlarýn sol yanýnda bir tünel
Evrenimde ki yalnýz kalabalýðý
Çeker içine ay ýþýðý
Karanlýðýn
Iþýðýnda yýkanan
Zihnimde olaðan olmayan
Derinden bir titreyiþ
Ne zaman alev aldý içimdeki kor ateþ
Seni ben yapan bende ki sen
Yazýlmaya cesaret edilmemiþ
Þarkýda bir notasýn
Belkide gönlümün sürgün yemiþ
Bahçesinde bir karanfil
Ya da hükümsüz yanýmda var olan bir hýçkýrýk
Uzaklara mahkûm,
Asi bir ruhun içinde
Sadece veda etmeden giden ýssýz çýðlýklar gezinir
Kaybolmak deðildir gitmeler
Karanlýklar ormanýnda çarpacaðým her tümsekte
Kimbilir..
Kaç kere döküleceðim
Yeryüzüne bir kar tanesi
2010..