SENSİZLİK DÜŞÜNÜLÜR MÜ?
Bazen seni hayatýmdan çýkararak, sensizliði düþünürüm annem…
Düþün, düþüncesi bile çok kötü annem…
Üþürüm sensiz attýðým hayat basamaðýnda…
Sürekli düþerim, bir yerlerim kanar annem…
Hadi diyelim çýktýn hayatýmdan annem…
Ben ne yaparým bu acýmasýz ve karanlýk yerde…
Kimin kokusunu çekeyim ben, yeniden can bulabilmek için…
O yüzden sensizlik düþüncesi olmasýn annem…
………………
Sen yaþamýmda allahýmýn bana verdiði en güzel hediyesin…
Nasýl düþünebilirim ki sensizliði…
Seninle baþlamadan biten bir günü…
O yüzden o tatlý yüzünle karþýmda ol annem…
Bir daha düþündürme bana sensizlik düþüncesini…
Çünkü kahreder, yer bitirir beni…
Gökyüzündeki parlayan ýþýðýmsýn, söndürmesinler seni…
Aydýnlat hayatýmda sürekli beni…
…ýþýðýmsýn dedim ya annem…
Kapatmasýn kimse seni…
Sen bile dokundurma ellerini…
Terk edip gider mi balýk denizini…
ÖZLEM ÞAHÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.