Yorgun bir günün ardýndan içilen, Bir fincan kahve gibisin. Sýcak bir yaz öðlesinde, Serinleten imbat gibisin. Uzun açlýklarýn ardýndan yenen, Bir lokma ekmek gibisin. Bazen bozbulanýk akýp bendini yýkan fýrat gibisin. Bazen, yeþili moru saýsýyla Doyumsuz bahar gibisin. Sen, geçmiþim geleceðim, Sen; içimde kanayan Yara gibisin…
BÝRGÜL KIZILKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
KORDELYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.