BİR AVUÇ HİCRAN

Býrak gelme neye yarar,
Yürek rehin,tutuklu sana.
Demirlerin arkasý buz,
Penceremde bülbüllerin þarkýlarý,
notasýz beste.

Soðuk kýþ gecelerinde,
Uykusuz geçen her saatim,
Mahmur gözlerle,
Çok sevdiðim yataðým,
Ruhumu vereceðim cehennem görüntüsünde.

Kaçýyorum dilimden;
Gün be gün,
Seni zikretmesinden.
Kalbimi dinledim
Mazi inmiþ en derinlere.
Eðer aþkýn sabrý öðretmeseydi,
Senden hergün nefret ederdim.

Bir de beni düþün,
Ne haldeyim.
O güzel günler,
Her aklýma geldiðinde,
Korkup, karanlýkta kaybolan çocuk gibiyim.

Sabýrda fayda etmiyor,
Yalnýzlýk almýþ baþýný gidiyor.
Seninle;
Hisar’dan doðan güneþi,
Haliç’te balýk tutmayý,
Çamlýca’dan Ýstanbul’u seyretmeyi özledim.
Periþan halimle sesleniyorum,
Duymuyormusun sesimi?

Mecburmuydun,
Beni yalnýzlýklara boðmaya,
Çok uzaklarda olmaya.
Yeter kýzmam sana
Beklerim seni
Sonu mahþerde olsa.

Kaygýlarým,korkum oldun.
Aþkýndan gönlüm yansada,
Üfleyemiyorum yüreðimdeki yangýnlarý...

Gülümsüyorum...
Aþk gerçeklerle yüzleþmekte.
Bu kelimeler yaramý kanatsada,
Uzaktan seni seviyorumlara kansada,
Gözlerim anlatýrdý aþkýmý sana.

Ellerine...
Bir avuç gökyüzü döktüm,
Bir avuç yýldýz serptim,
Bir avuçta hüzün koydum.
Hicraný unutmadým,
Kalbimle sana sundum...!
ESÝN ÇEVÝKOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: