Sarýkamýþ biziz,
Kuþanan çapraz tüfeðine,
Soðuktan ölen altmýþ biniz.
Bir muhasara gece ki
Kâinat ölüm,
Daðlar can püskürtmede.
Çökerken bayraklar tepemize,
Hangi el uzandý elimize?
Sarýkamýþ tan bir çýð kopardý,
Aðaçlarý deðil, yürekler yýkardý.
Bir Mehmetçik ölüme koþardý.
bastýmý yeretoprak kokardý.
Kýrmadý kimse bu zinciri,
Bizi vuran bizden biri.
Hangi kar deðebilir bu bedene?
Hangi kurþun, hangi mendil?
Kim sýðdýrabilir bir þehidi,
Daracýk kefene?
Hangi tabut, hangi mezar?
Karlar altýnda diri diri,
Yatýyor, ölmemiþ biri.
Parmaðýndaki yüzük olmalý,
Orda ölen bizden biri.
Kaç annenin eline iðne battý?
Kaçýnýn ocaðý söndü birden?
Kaçýnýn feryadý çýðlýk çýðlýk…
Yürek parçalar, gözler aðlatýr.
Þaban DAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.