Kınalı Kuzu

Kýnalý Kuzu

Kurban olsun diye kýnalamýþ
Anasý oðlunun saçlarýný
Hiç çatýlmamýþ þimdiye kadar
Kurbanýna simsiyah kaþlarý.

“Koçlar gibi gideceksin demiþ
Bayramýn Çanakkale’de senin”
Öperken alnýndan gülümsemiþ
“Ýnþallah þehit olur bedenin…”

“Ana” dedi kýnalý kuzu
“Vatan uðrunda ölmek
Ýnan bana výz gelir
Dünyalar toplanýp gelse bile
Ýmaným karþýsýnda
Cýlýz gelir…”
Çanakkale,
Dünyanýn geldiði yer
Bir vatan uðruna
Binlerce Mehmet’in ’vurulup tertemiz alnýndan’
Bir güneþ gibi yattýðý yer.
Çanakkale,
Ýsterse sürüyle gelsin medeniyetin ordusu
Türkün aklýna gelmez ölmek korkusu
Yok etmek deðildi yapýlan
Yaþamak savaþýydý,
Var olmak savaþýydý bu.
Öyle bir savaþtý ki
Bir göz fýrlamýþ baþýndan düþmana bakýyordu
Parçalanmýþ bir gýrtlak Allah Allah diyordu
Kanlar içinde bir ayak düþman üstüne yürürken
Tetikte kopmuþ bir parmak
Hâlâ mermi sýkýyordu.
Denizden, karadan, havadan saldýran bir medeniyet
Yer gök kan olmuþ, yer gök et
Ýþte Batý
Ýþte insanlýk denilen vahþet.

Toplanýp gelse ne yazar medeniyetin ordusu
Çanakkale dardýr, bilinmez mi geçilmez
Hiç olmamýþtýr ki kuzularýn ölmekten korkusu
Türkler vatan için can vermekten çekinmez.
Her neferinde memleket kadar büyük bir yürek
Her yürekte memleketten büyük iman var
Nasýl geçilebilir böyle kýnalý baþlardan,
Etten, kemikten bir duvar?

Geçemediler
Geçemeyecekler
Ne imaný hesapladýlar
Ne akacak kaný
Bilemediler ki hiçbir Türk
Ölmeden býrakmaz vataný.
Býrakmadý kýnalý kuzu
’Vurulup tertemiz alnýndan’ uzanýp yattý
Melekler bu kuzuya
Yeþil bir anahtar uzattý
Açtý cennetin kapýsýný
Oradaki þehitlere
Kýnalý kuzularý alkýþlattý.

“Kýnalý kuzum, kýnalý kuzum
Yoluna kurban olduðum
Vatana kurban olasýn diye
Dokuz ayda doðurduðum
Ak sütüm helal ettiðim
Görevini yaptý geçirtmedi düþmaný” diyordu
Köyde dimdik gezen annesi
Gelmiyordu geceleri sevincinden uykusu
Duyulmuyordu akmayan gözyaþlarýnda
“Olmadý kuzumun yavuklusu” diyen sesi.

Turgut Uzdu

Sosyal Medyada Paylaşın: