DOĞUM GÜNÜM
Güneþ yeniden doðuyor…
Bir þafak vakti okunuyordu ezanlar,
Teranesi susmuþ kýrýlmýþtý çanlar.
Bakir bir topraktan sýzýyor,
Doðuyor ülkeme koskoca bir ýþýk.
Yüze geliyor dilinde en güzel anlar…
Yorgun bir gecenin dingin vakitlerinde,
Ay mehtabýný unutmuþ gök kubbede.
Güneþi bekliyor el vermeye.
Ufukta tanyeri düþüyor o an,
Kayboluyor yýldýzlar, can inince yere…
Gelen kuþ seslerinde nazenin bir gül.
Tadýna dil süzmesi þevkle deðer bülbül,
Gamdan kasvetten çýkar dilim dilim.
Ey sancýya yatan en deðerli gül!
Uzat ellerini senindir bu gül.
Þerbeti lebinden veriyor dilim dilim…
Yakýyor sancýsýnda patlayan volkanlar topraðý,
Dalýnda açýyor gecenin tomurcuðu.
Bir bez kundaða söz kesiyor ana öpücüðü…
Sevdasý ne güzel, gönüldür tapýnaðý.
Ayaklar basarken martýn yarý ýlýk havasýna,
Sessiz bir esinti alýr kýþlýðý.
Çiçeklere toz serper þerbetinden biraz,
Düþ kesilir ýþýk yolun ortasýna.
Uzanýr en nazlý ayaklar oyuna,
Haydi gel þimdi düþ içimize…
*Gelmiþsin baktýðým penceremin önüne,
Vermiþsin kokunu serçelerin üstüne,
Uçuyor kanatlarýnda en güzel duygular…
Ýyi ki doðdum! Dillerde en güzel þarkýlar.
Doðum günüm kutlu olsun sen güzel yar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ülviye Yaldızlıı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.