yoksun iþte …
içimin kýyameti ateþten bir dil gibi
sancýlý þiirler doðuruyor geceye
her öldüðümde yeniden yarat diye beni
bir umut ol sus’larýma
gel…
d/üþüyorum sevgili…
ölüm sessizliðinde yaþam çýðlýðý ol sesime
kanadý dört duvar zindan sensizlik
olay mahalinden arta kalan
aþk kýrýntýlarý…
sanrýlý…
dokunma sen yanlarýma
ellerin üþür
yokluk en olmaz yerimden
aç bir çocuk kadar sabýrsýz vurur
rüyalarým çýrýlçýplak…
yamalý uçurtmalar havalanmýyor gönlümden
firar etse ruhum göðsümden
bildiði tek yol sevdan olur
peþimde kollarýný gölgeme dolamýþ hasret
gözlerimde kayýp bayram sevinci…
bir baþkalýk var özleminde
konuþsa gözlerim bakamaz…
sussam kaldýramazsýn…
hisset…
içimde kayýp bir eylül
yaþanmamýþ bir mevsim rengi
avuçlarýmda uçmayý unutmuþ kuþlar…
kanadýnda acýnýn mührü
olur ya…
z/amansýz bir sýzý sarar da ruhunu
nefessiz kalýrsan
bil ki her daim
huzur kýyýlarým senindir
gel…
DÝLEK ÇEVÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.