ÇANAKKALE'M

ÇANAKKALE’M

Çanakkale’m güzel yurdum
vatanýmýn topraðý
Mehmed’imin otaðý,
koçyiðitler yataðý
sana minnettarým.

minnettarým sana yýllardýr
Mehmed’imi aldýn ya koynuna
atmadýn yad ellere büyüttün
baðrýnda ana þefkatiyle.

topraðýn yorgan
kara taþýn yastýk oldu
Mehmed’im uyuyor bedeninde
Mehmed’im sana Tanrý misafiri

sen ne büyüksün Çanakkale’m
sen ne kadar ulvi
sen Anadolu’da yoksul hanesine
‘’baþým gözüm üstüne geldin’’
buyur tanrý misafirim diyen
Mehmet emimden de cömert
var Mehmet emimin yüklüðünde bir iki yatak
sende daðlar kadar

sen ne kadar yücesin Çanakkale’m
ne olursan ol yine gel diyen yüce Mevlana’dan da yüce
sen dost kadar düþmanýný da saran
çok yufka yüreklisin Çanakkale’m

ah Çanakkale’m ah
yýllar önce Anadolu’m dan
koþup sana gelenler vardý ya
hani koynunda yatýp rehin kalanlar.

onlarda ne yürek vardý gördün mü?
ya o yüreklerde ne aslanlar yattýðýný.
ah Çanakkale’m ah
o yüreklerde ne vatanlar ne analar
ne Fatma’lar ne aþklar vardý
bir karýþ topraða aldýn ya ellerinden
onlar ne yüreklerdi gördün mü?

gördün mü Çanakkale’m
o yüreklere Anadolu’mun nasýl yandýðýný.

nice gözyaþý aktý Anadolu’ da
nice yetimler, nice gelinler boyun büktü
gördün mü ?

ya þimdi görüyor musun Çanakkale’m
o yüreklere Anadolu’mun hala yandýðýný
onlar için can verip can aldýðýný
görüyor musun?

Hüseyin ÝSPÝRLÝ
18 mart 1995

Sosyal Medyada Paylaşın: