Sonbaharda Hasret Şarkısı

Bu þarkýyý ne radyo, ne de plaklar çalar.
Dinleyeni bitimsiz gam denizine salar.
Kalem alsam elime, yazacak söz bulamam.
Ne ime mecalim var, ne mim tutar elimden.
Lehim tutmaz yüreðim, dökülür lime lime.
Cirmim az yer tutsa da.
Devasýz bir mücrimim.
Fikrime incecikten gül simalý gül yaðar.
Artýk mevsim sonbahar.
Kapýmý saba çalar.
Açar meçhul bir hayal.
O hayalin hayali, yaralý gönlüme yâr.

Süveydanýn isi inerken gönle,
Bir hurufat meclisi kurulur gün ortasý.
Enginlere hasretim,
Günlerim sefer tasý.
Cem olur yüreðimde,
Hasý cümle gamlarýn.
Divanesi yüreðim hep hüzzam þarkýlarýn.

Geceye sürme çeker,
Süveyda bakýþlý yâr.
Ben uzaktan bakarým,aðyarla hemdem nihal.
“Elif, lam, mim.” Som hayal.
Duamýn mihnek taþý, hep temiz ve taze kal…

He’ nin gözlerimde nem.
Elemdir eleme em.
Hüzün yaðsa baþýma, ona dair gücenmem.
Elif bakýþlarýyla bahtiyar yârin sinem.

Güllerin gölgesinde,
Gül simanýn hülyasý.
Ýnce fikirden sýzar o misalin rüyasý.
Yasý hep bülbül tutar,
Eller alýr mirasý.
Açýlýr seherlerde adý gül gül o yârin.
Söz ondan açýlýnca bir hükmü yok miyarýn…

Sevda basamaðýmýn her katýnda gül sima.
Gül özündeki ýtýr eder adýný ima.
Aþk oku bakýþlarý, delik deþik baðrýma.
Daima dualarým mutluluðuna onun.
Ben sonbahar olsamda tek gül o baharýma.
Ahraz gecelerimin sükutlu sabahlarý,
Ahlarý beste yapar,
Þarkýlar hasret çalar.
Bir hayalin hayali tutuþan gönlüme yâr.
Aðyar haset yumaðý, yâr bî vefa ne çýkar.
Kimsesizler kimsesi kýrýk gönlümü sarar.
Ankara,17.03.2010 Ý.K


Sosyal Medyada Paylaşın: