Koca Narime

Ayaðýnda cýrrýðý, sýrtýnda mor fistaný,
Kurumuþ yaprak yaprak bahçesinde bostaný,
Yazmaya kalem yetmez pek içlidir destaný,
Ömrünü ak kâðýda çizdin Koca Narime.

Yürürsün bir meçhule yavaþ yavaþ aheste,
Bir hüzzam makamýnda söylenecek bu beste,
Tarihi yudumlarsýn aldýðýn her nefeste,
Geçmiþi karýþ karýþ, gezdin Koca Narime.

Hani o çocuklarýn, hepsi ayrý diyarda,
Ne ayaðýn ne elin kalmaz eski ayarda,
Mezarda tek baþýna yatar þimdi o Yar da,
Þu yaþamýn derdinden bezdin koca Narime.

Nedense üç adýmda dönüp geriye bakar,
Maziyi her anýþta gözlerinden yaþ döker,
Lime lime geçmiþi yetmiþ yerinden diker,
Aðaran saçlarýný çözdün Koca Narime.

Yalnýzlýk hakka mahsus bil ki deðilsin yalnýz,
Arkadaþ olsun sana gökteki ay ve yýldýz,
Kalbine doðsun iman dilerim yaldýz yaldýz,
Derdini ince ipe dizdin Koca Narime.

Narime deyip geçmem benim ana yarýmdýr,
Her anýþta ismini benim ahu zarýmdýr,
Beni kendimde tutan en ince ayarýmdýr,
Tarihin ezberini bozdun koca Narime.

27.02.2010. Kütahya

Sosyal Medyada Paylaşın: