Sabah oluyor sýyrýlýyor güneþ karanlýklar içerisinden. Ýlk ýþýk huzmeleri vurmaya baþlýyor odama. Hatta masamdaki kalemler bile gölge yapmaya baþladý. O kalemlik de duran uzun zaman yazmayan. Yazamayan, mürekkebi kurumuþ kalemlere.
Duvarlara yansýyan gölgeler, resimlerdeki gizli renkleri çýkarýyor. Sabahýn ilk yakýcý ýþýklarý. Siyah daha siyah. Beyaz mý? Daha silik. Ve masada ki vazo. Hatta içindeki kurumuþ beyaz gül, Onun bile gölgesi siyah.
Dökülmeye yüz tutmuþ duvarlarda yazýlar beliriyor. O an þaþýrýyorum. Sabahýn köründe hayal mi görüyorum. Gerçi akþamdan içtiðim bir büyük ama. Onun da etkisi geçmiþtir artýk. Daha dikkatli bakmaya çalýþýyorum. Evet. Evet, var anlamlý anlamsýz yazýlar. Okumaya çalýþýyorum yazýlarý. Ama tersinden. Neredesin. Seni seviyorum.
Toparladým kafamý, aklýmý. Ne kadar kaldý ise. Güneþ doðmadan evvel buðulanan camdaki izler. Parmak izlerim, geceden. Vurunca güneþ cama yansýmýþ oradan da duvara yazýlar.
Dakikalar içinde silinmeye, akmaya baþladý yazýlar. Eski kasvetine büründü yaslandýðým duvar. Geceden yazdýklarým erimeye baþladý. Camdakiler. Ama içimdekiler deðil.
Doðan güneþin parlaklýðýný, gözlerimizi yakýþýný. Hissetmeliydik bunlarý beraber, el ele göz göze. Yazmalýydýk o buðulu camlara parmaklarýmýzla. Mürekkebi doldurup, kalemlerimizle yazmalýydýk yaþanýlan o aný sayfalara.
Sensizim ama dargýn deðilim. Sadece kýzýyorum geçen yýllara zamana sensizliðime. O güneþin doðduðu anda sana. Doyamadan geçen zaman kýzýyorum. Bana da kalan aðladýðým ve daha nice güneþ doðarken aðlayacaðým zamana. Sensiz sabahlara.
Çorlu 12-12-2009
Yýlmaz Barýtlý
Sosyal Medyada Paylaşın:
yılmazbarıtlı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.