Þimdi yeldeðirmenleri salýnýr saçlarýný rüzgara Su öðüdür baðrýnda dereler Yeþil gözlüdür yaslý anneler Eteklerinden zil çalar efeler gibi bakar kýzlar
Erken gelen bahara kurban olunca çaðlalar Boþ umutlarla döner aðaç altýndan çocuklar Ellerinde yedi taþ sokak aralarýnda Öykünün en hasý fýsýldanýr cam önü begonyalarýna
Köþe baþýnda açýk kahve salaþlarý olur Ki bir elde Manisa bardaklý çaylar Diðer el sýkýca nargile ile oynaþýr Kah közü ateþlenir kah çay karýþma sesi dillenir
Ve hep gurbetten gelen havadisler sis bulutu misali düþer Telaþý boldur baharlarýn Ki çocuklar bile tütün dikerler Öbek öbek tarlalar berekete hazýrlýk var
Senelerin koynunda tüketilen sokaklarým Kokusunu çivilemiþ hafýzama Nerde köþe baþý kahvesi görsem Ve taþ oynayan çocuklar çýkarlar kulaklarýmdan Efeler gibi dikilir kýzlar zil çalan eteklerle Hele yeldeðirmenleri Hayallerime küflü naftalin kokusu salarlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çeşminaz. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.