MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

yaşamak belki eve dönmekti( xalepçe katliamı anısına)
günesi uyandıralım

yaşamak belki eve dönmekti( xalepçe katliamı anısına)






Gitgide soðuyordu kent
her bir köþesine siniyordu soðuk.
bakýþlarýda üþümeye baþlamýþtý üstelik.
kutsalýný yitiriyordu kent.

ve bir gün takvim yapraklarý derin kesikler atarken avuçlarýna
bir sürü vedasýz ayrýlýk býraktýlar kapý önlerinde.
utancýn kol gezdiði ölümler saçýldý etrafa.

artýk gögüslerinden süt gelmeyecekti kadýnlarýn.
babalar her akþamki yorgunluklarýyla dönmeyeceklerdi evlerine
çocuklar aþký ve merhameti öðrenemeden öfkeye yenik düþeceklerdi.

çocuklar...
en çok onlar ansýzýn gökyüzüne düþen gökkuþaðýnýn altýnda ezildiler.
bulut olup yagdýnýz avuçlarýna annelerin.
oysa ninnilerden yazýlmýþ muskalar vardý koyunlarýnda.

yüzlerinini görmedim hiç ama
bilirim kurak çizgilerle doludur yüzünüz.
seslerinizi duymadým hiç
bilirim yine de ayný aðýttýr söylediðimiz.

gittiniz,
veda etmeye hazýr deðilken
yaþamak kimbilir belki de eve dönmekken
gittiniz güleç yüzlü kuþlarýn kanadýna takýldý bakýþlarýnýz .

aþk ve merhamet yok.
böylesi yoksuluz iþte Tanrým!
beni affedin sizi özlüyorum
unutulmuþ bir alfbeden size sesleniyorum.,
SOKAÐIN ÝNATÇI ÇOCUKLARI HENÜZ YORULMADILAR BÝLESÝNÝZ...





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.