Gazze'li Mahmud ve Niv York'lu Maykıl...
Corç’un oðlu Maykýl çok sinirlendi bu sabah.
Gözleri doldu, abisine ve ablasýna baktý,
umurlarýnda bile deðildi hiç birinin…
Mahmud aðlýyordu.
Susmak istese de, beceremiyordu,
Aðlýyordu iþte, hem de hýçkýra hýçkýra… Sinirlendi Maykýl, fenaydý durum
Mayonezi bitirmiþler yine,
þiþe dibinde kalmýþ az bir þey,
onu da alabilmek imkânsýz neredeyse.
Kuru kuruya hiçte lezzetli olmuyordu
bir hamburgerlik bile kalmamýþ yine...
Özlemiþti babasýný Mahmud
canavarlarýn sesleri, kulaklarýnda çýnlýyordu
üzerinden bir sene geçmiþti neredeyse
ama her seste irkiliyordu halâ
ve tüm çocuklar anne diye baðýrýrken
o "baba döndün mü yoksa?” diyerek uyanýyordu... Maykýl aðlamamak için ýsýrdý dudaklarýný
yumruk yaptý boþ kalan elini masanýn altýnda
bir büyüsün gösterecekti onlara gününü
kilolarca mayonez alacak ve
yüzlerce hamburger sipariþ edip
bir tanesini bile vermeyecekti onlara…
Uçaklar çok ses çýkartýyordu alçaktan uçarken,
bombalar daha kötüydü, þüphesiz.
Annesine sýký sýkýya sokuldu Mahmud,
Ne zaman dýþarý çýkacak olsa, “gitme, kal burada” der
Ýki küçük eli ve zayýf kollarýyla engel olmaya çalýþýrdý annesine.
Gidip de dönmemesinden korkuyordu,
Bir insafsýz kurþun, bir vicdansýz bomba
Daha adýný bilmediði ne türlü belâ ile,
tamamen yalnýz kalmaktan korkuyordu Mahmud.
Düþmanýn ne yapacaðý belli deðildi.
Daha dün sahilde oynayan arkadaþlarýna ateþ açmýþlardý,
Ayný sokaktan üç yaþýtý paramparça olmuþtu gözleri önünde… Gürültüler, tank mý? Uçak mý?
Aman Allah’ým koru annemi ve beni,
Yine mi baþlýyorlar? Maykýl kalktý yerinden kararlýydý bu sefer
Babasýnýn yanýna gitti, þikâyet edecekti kardeþlerini.
Tam konuþmaya baþlamýþtý, babasý susturuverdi hemen
Haberleri izliyordu Corç, “Gazze’ye saldýrý düzenlendi” diyordu spiker
Ve enkazdan cesedi çýkartýlan Maykýl’ýn yaþýtý Mahmud’u çekiyordu kameralar.
Annesi periþandý, aðlýyordu, “ne yaparým ben yalnýz” diyordu kadýn.
Ama onlar Arapça bilmiyordu, anlamadýlar tabii ne dediðini.
Tekrar söze girmek istedi Maykýl, Corç beklemesini söylediðinde
Dayanamadý ve kapattý televizyonu ve haykýrdý Maykýl ;
“
Teröristlerden bize ne Baba,
yine mayonezi bitirdiler ve bana býrakmadýlar,
nasýl yerim þimdi ben bu hamburgeri? ”
Neyzen Muharrem Dere
Baþakþehir - Ýstanbul
13. 42 – 28 Þubat 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.