MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

AlnımdanÖp
rokacan

AlnımdanÖp



Ben,

Her limanda deðil,manzarasý güzel olan limanlara demir attým hep.

Fotoðraflar götürdüm yanýmda, ayrýlýrken limanlardan.

Hepside baktýkça içimi açýcak cinstendi

Kimi deniz ve ben , kimi güneþ ve ben, kimi doða ve ben

Ayrý ayrý kazýmaya çalýþtým beynime

Ama mümkün deðil ki hepsini hatýrlamak

Her görüðüm bir öncekisinden güzeldi büyülenirdim hep

Dönerken kendi þehrime, ayný limanlardan geçmek istedim

Hiç biri bana ilk gördüðüm günkü kadar keyif vermedi.

Zaten tadýnda kalmalýydý, yeni keþifler yapmalýydým.

Yapamadým.

Artýk yorulmuþtum sürekli gezmekten.

Döndüm ..

Sen,

Her limanda deðil, rahat edeceðin sana huzur veren limana demir attýn

Elinde hiç birþey yoktu, manzaran karþýndaydý buda sana yetiyordu.

Öyle sessizdin ki tek baþýna, sana herkes deli diyordu

Kim bilebilirdi ki en iyi dostunun deniz, en iyi ilacýnýn güneþ ve en iyi

dinleyicinin rüzgar olduðunu?

O kadar büyüleyiciydi ki yaklaþýmlarýn,

Ne fotoðraf çektirdin benimle,ne güzelliðim için öylesine yanýma geldin,

ne de yanaðýmdan öptün herkes gibi.

Alnýmdan öptün ve

"Senin olduðun yer benim limaným, sana bakan gözlerim demirli,

ve gördüðüm en güzel manzaram, burda yanýnda oturup senelerce yanýnda,

denizim, güneþim ve rüzgarým olmadan yaþayabileceðimsin" dedin.

Anladým ki fotoðraflar beþ para etmezmiþ bu bendeki göz olmasa..

Alnýmdan öptün ve kalbim gördü seni aþkým..


5-6-7 m

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.