KAYBOLAN GÖLGELER

sensizken karanlýkta bürünen gölge oldum,
korkar oldum kendimden, yanlýzlýðýmý sensizken, geceye yazdým,
sorarsan eðer korkun gölgen’mi diye,
tek korkum, gecemde seni hayal edip,
gölgelerle beraver seni kaybetmek olurdu,

denizden batan güneþe bir iskele dayayýp, silmek isterdim,
dalgalanan bulutlara O deniz mawisi gözlerini çizmek isterdim,
denize damlayan göz yaþlarýna, þemsiye açýp göz yaþlarýný silmek isterdim,
batan güneþi tekrar çizip, seninle yeniden doðmak isterdim.

karanlýkta, sesleriyle rüzgarýn eþlik ettiði aðaç dallarý,
bir birine çarpýp, adeta geceye yazýlmýþ beir þarký,
hep O gecelerde, seni düþünür hüzünlenirim ve,
dayanamaz gök yüzü baþlar göz yaþlarýný dökmeye,

hani olurya bir tanem, gecede güzel gözükür gölgeler,
iþtebir çaydanlýðýn gölgesi bu kadar’mý güzel olur gecede,
bardaðýma doldurduðum çayda, içerken baðrýmda yanan,
senin sevgin ve senin hasretin olurdu....????

karanlýk bir akþamda, koþarak bizim aðaca gittim,
dallarýný uzatmýþ mehtaba doðru, sanki seni gösteriyor,
gök yüzünden þimþekler çakýp, gök yüzü adeta haykýrýyordu,
eðer varsa kaderde birleþememek, atýcaktýk kendimizi gölgenin boþuðuna,

ben geldim ama sen yoktun, bir çocuk gibi hýçkýrýkla baþladým aðlamaya,
sabaha doðru, güneþ doðmaya baþlamýþtý,
kaldýrým taþlarýn’ da büyük bir yýkýk gölge görünüyordu,
beklemekten bir an olsun bile vaz geçmemiþ, hala seni bekliyordu,

gece gündüz demeden, seni sorup ararým,
elimdeki eski bir pusulayla, yön belirlerim sana doðru,
elimi koyunca pusulanýn üstüne, sol yanýmda bir acý oluþtu,
meðer pusula bile kalbimi gösterirmiþ, kalbinin sesini dinle diye,

eve gelince açmýyorum ýþýklarý, ay ýþýðýna bakýp görüyorum gölgeni,
bir köþede oturmuþ seyrediyorsun yýldýzlarý,
mawi gözlerin parlýyor ay ýþýðýnda,
kayan her yýldýza, beni unutmasýn diyorsun...

bakýnca senden bana kalan son hatýrana,
dalýp gidiyorum uzaklara,
içimdeki fýrtýnalarý dindiremiyorum sevgilim,
karýþýyorum dalgalara, kaybolup gidiyorum senden uzaklara...?

yazan: Samet Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: