* Uyuyan Güzel *
Gün batýmý köprüsünde, son bakýþýmdý
kaç mevsimle tanýþtýk, bu gemisiz limanda
mehtap gülerken dudaklarýna,
yorgun anýlar göz kýrpýyor, gizler kavþðýnda.
Bekleme benden aþký, ezgiler üstüne
mayýnlar döþenir yüreðime, taþ kesilir bedenim
ah sen, gözlerimde kirletilen maviydin
mor menekþesinde uyuyan güzel
Aðlama yanýmda üþürüm, gözyaþlarýna
Nice acýlarýndan sonra, demlenir þiirler
heyyy acýlarýmdan habersiz yýllar
kederimi topraðýnda gizleyen susuz çöller
þimdi bir itirazým var, duyun beni
ellerimde solmuþ çiçekler
ve gönlümde yetim kalan þiirler,
þimdi bu evrenin uyumu altýnda,
hangi gezegene, sýðýnayým.
Kederimi gizleyip, gülüþmeyin
yoksa, ayrýlýrým bu limandan
bir daha dönmemek üzere.
Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
4.2.2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.