Sen

Gecenin yalnýzlýðýnda,yoldaþtýr hayalin bana,
Tükenmiþliðinde bir umut.
Gecenin sessizliðinde bir çýðlýk,
Karanlýðýnda bir ýþýk.
Þafak vakti kadar yaþanmamýþ,
Doðan güneþ kadar sýcak.
Yakan güneþ kadar asi.
Yaðmurlar kadar bereketli.
Esen rüzgar kadar hoyrat.
Kýrdaki çimenler kadar cesur,
Dalýndaki yaprak kadar sadýk,
Savrulan yapraklar kadar çaresiz.
Kelebekler kadar özgür,
Kuþlar kadar naðmeli.
Ve sen,
Denizin maviliði kadar engin,
Sonsuzluðunda kaybolduðum.
Dalgalarý kadar hýrçýn,
Ufuktaki grilikleri kadar soðuk,
Yaladýðý kayalar kadar güçlü.
Durgunluðu kadar masum,
Yakamozlarý kadar muhteþemsin.
Batýp batýp çýkan, sonra tekrar kaybolan martýlar kadar gizemli.
En güzel kýzýllýðýnda ,süzülerek geceye teslim olan gün batýmý gibisin.
Ve sen,
Dilimde tekrarlanan,kulaðýmda týnýsý hiç dinmeyen en güzel melodi,Tatlý dillere sevdalý en güzel þiirsin.




Sosyal Medyada Paylaşın: