YÜREĞİM ÜŞÜYOR

Sen gittin gideli ,
Yüreðim karakýþ ayazýnda ;
Karlý daðlarýn geçit vermez sýrtlarýnda.
Yüreðim üþüyor…

Bendeki sensizlik çýð gibi,
Hasretinle, yuvarlana yuvarlana büyüyor.
Bu beden deðil ki karlar altýnda kalan,
Bu yürek ,bu ruh üþüyor…

Yalnýzlýðýn soðuk örtüsü üzerimde,
Kuþanýyorum,olmuyor…
Bu yürek sensiz üþüyor.
Bu yürek sensiz gülmüyor,

Bütün mevsimler kýþ,
Baharlar gelmiyor .
Artýk güneþ doðmuyor.

Gönül bahçen þen deðil,
Kuþlar suskun ,ötmüyor,
Kelebekler durgun,uçmuyor.
Renk renk boy veren güller,
Sarardý ,soldu,açmýyor.

Gül cemalini özlüyorum…
Resimlerin yetmiyor ,
Bakýp bakýp aðlýyorum,
Hasretin dinmiyor.

Dönmeyeceðini bilsem de ,
Yüreðim gibi soðuk ,
Bir kara kýþ akþamýnda,
Buðulu penceremde,
Geleceksin diye ,
dönüþünü bekliyorum ...






Sosyal Medyada Paylaşın: