çerden çöpten vefa

-haydi kalk ta tütün kokan býyýklarýmýzý yýkayalým
gücenmesin masalýmýzý dinleyen çocuklar-


- manifesto -

hep doðru yere asýlan
alelacele yazýlmýþ ama çarpýcý bir pankart gibiydi bakýþlarýn,
gözlerini dikince utanýrdý ateþini soyunmuþ kibrit çöpleri.
varlýðý inkar; simsiyahlýktýr derdin,
kýrardýn boynunu beyaza öykünen zencilerin.


- vicdan -

bütün suçlularýn içerlerinde;
muhakkak sevimli ve baðýþlayýcý /
veya töhmet altýnda býrakýlan
bir tanrý vardý,
yoksa bu þehir kahrýndan ölürdü.


- kavga -

yine bir gece /
þehrin meydanýnda kendini linç etmiþtin de
yaralý dönmüþtün.
ucuz rüyalara dalýyordu insanlar
yanacak sanýyordum her yer/
aðlýyordum.
kanýnda süt diþini saklýyordun /
gülüyordun.


- umut -

çay bardaklarýnda çerden çöpten misafirler uydururduk,
þekerimiz yoktu tebessümünden baþka,
birkaç serçe kuþluðu gagaladýðýnda / artýk çoktuk.
’’aþk?’’ dedim birden
’’asamdýr’’ dedin,
utandým... topallýðým geldi aklýma.


- yenilgi -

unuttuðum çok þeyi senden sonra hatýrladým,
mumlarýn gözyaþlarýna kitaplar devirdim,
caddeleri bulvarlarý tepeledim,
gene de büyüyemedim hep çocuk kaldým.
bak iþte mart
yalandan bir bahar konmuþ üstüme kanýyorum,
belki oradan kýzacaksýn ama
ben bu aksaklýðýma hal çare bulamadým.


- diriliþ -

-iki dize arasýna sordum sorumu
hýmbýl bir þiirde görkemli kafiyedir dedi içimde ki ses.
iki cümleyi birbirine baðlayamadýðým an
bildim ciðerime iþleyen cezamý.
tohum dediðin çiçeðe gebelenmesi için yatmalýymýþ topraða;
hey gidi çocuklarýn aklýný çelen yalan
erken gelmiþ bir baharda üzerimi açsana.-


- Bismillah -

seni düþünürken,
kadife bir vadide koþturuyorum taylarý,
kulaðýma seðirtiyor çýðlýklarýn,
þehre yöneltiyorum imbatlarý.
birazdan gülleri zedeleyecek uzaktan uzaða bülbüller,
bardaðýmda kapýmý çalmayan misafir hüznü,
yalýn ayak bir hilal maviyi serecek
sýrtýna tutunacak kelebekler/ anlayacaksýn seni düþündüðümü.








Sosyal Medyada Paylaşın: