Mona Roza Bir Hayalin Adıydı

*(Bir Efsane Þiire Naçizane Nazire)

Ben, Mona Rozayý hiç tanýmadým.
Ama, kanadým hep kýrýktý.
Hýçkýrýktý boðazýmda düðümlenen.
Zambak ellerinden su içmedim hiç.
Sevinç nedir bilmedim....
Oysa,elif parmaklarý ezmeliydi yüreðimi.
Ak zambaklarý kýskandýran elleri,
Deðmedi ellerime...
Erguvan rengi akþamlara susayan yüreðim,
Dudaklarý çatlayan çöl vurgunuydu.
Yorgunuydu gözlerim bitmeyen hasretlerin.
Güllerin rengini unuttum,
Aklýmda kalan yalnýz beyaz ellerin roza,
Çünkü bir kere olsun gözlerine bakamadým.
Ben Monayý hiç tanýmadým.
Unutamadým o yüzden incecik narin ellerini.
O da beni hatýrlamaz sorsanýz.
Öylesine kayýtsýz bakardý bulutlara...
Zarafetin öteki kanadýydý.
Üveyikler, güvercinler uçardý baþý üstünde.
Mona Roza bir hayalin adýydý.
Ankara 11.03.2020 Ýbrahim KÝLÝK


*Mütefekkir ve Þair-i Azam Sezai Karakoç Bey’in "Mona Roza"adlý þiirinden mülhem.




Sosyal Medyada Paylaşın: